Organisatie
Veertigste dorpsfestival en opa Kruijt verblijft week in camper pal naast feesttent: ‘Wil niets missen’
Ursula van Duin 20-8-2025
Foto© Marlies Wessels
Het begon allemaal in 1985, bij het 900-jarig bestaan van Wilnis. Het dorp was samen met Vinkeveen, Mijdrecht en Woerdense Verlaat nog zelfstandig. Negen dagen lang werd gefeest tijdens het Wilnis Festival. De familie Kruijt vertelt met liefde over ‘hun festival’. „Café Den Vagebond móest blijven bestaan.”
Eerst langs de brandweer, richting het speelwoud. Daar ligt verscholen het evenemententerrein. De kermis is al in opbouw. De grote feesttent en café Den Vagebond staan er al.
Woensdag barst het festival los. Dan valt een camper op, pal naast de feesttent. Daar verblijft Ben Kruijt, grondlegger van het festival, de hele week. Hij wil er niets van missen.
„Het is allemaal zijn schuld”, zegt dochter Silvia Kruijt (van de fietsenwinkel in Wilnis) met een glimlach. Ze kijkt opzij, naar haar vader Ben Kruijt (76), die ook aan de biertafel is komen zitten.
Ben, eigenaar van café het Kruijtvat in Vinkeveen, en zijn zes jaar geleden overleden vrouw Gerrie stonden aan de wieg van het festival. Voor de 40e keer wordt dit feest gevierd.
Festival was Gerries kind
Als het over Gerrie Kruijt gaat, verschijnen er tranen in de ogen van vader en dochter. „Dit festival was haar kindje”, vertelt Ben. Het gemis blijft groot. „Mijn moeder overleed zes jaar geleden. Net twee weken voor het festival. Ze had het nog zo graag mee willen maken.”
Dat het festival alles betekende voor Gerrie, blijkt wel uit de rouwkaart van destijds. Een eervolle vermelding van ‘haar festival’ prijkte bovenin. Alles regelde ze ervoor: sponsoren, de administratie, programmaboekje en nog veel meer.
„Dan loop je hier, het was onwerkelijk”, blikt Sylvia (51) terug. „Mijn moeder wilde dat het festival doorging. Ze werd geëerd door de band. We voelden ons enorm door het dorp gedragen.”
Zelf is ze vanaf haar elfde jaar opgegroeid met het festival. Haar kinderen, Jaimie en Dylan helpen op hun beurt ook weer enthousiast mee.
Het werd een strijd: Lee Towers trad op
Ben vertelt in geuren en kleuren over de geschiedenis. „We vierden in 1985 een jaar lang het 900-jarig bestaan van de dorpen, met als afsluiting het feest. We wilden als klein dorpje dat het groter werd dan in Mijdrecht. Het werd een heuse strijd. En het is ons gelukt”, zegt Ben met een olijke blik.
Het lukte om de grootste artiesten van die tijd te boeken, zoals Lee Towers. Ben lacht. „7500 gulden kostte het. Gerrie had hem per ongeluk 25 gulden te weinig gegeven.”
Beveiliging was niet nodig in die tijd. Er was sociale controle en de brandweer in Wilnis regelde alles. „Die stond altijd klaar. Was er iets aan de hand, dan losten zij het op”, aldus Ben. Uit alle verhalen blijkt grote verbondenheid tussen de dorpelingen.
Café Den Vagebond
Bijzonder: café Den Vagebond op het terrein. „In Vinkeveen was ons eigen café betrokken bij het festival daar. We vonden dat dat in Wilnis er ook bij hoorde. Maar mobiele cafés waren er bijna niet. We huurden het mobiele café van de groep Normaal, maar dat ging later uit de roulatie”, aldus Ben.
Besloten werd er zélf een te bouwen, in 1987. In de plaatselijke smederij. Het was drie weken voor het festival: een race tegen de klok. Nog steeds komt café Den Vagebond elk jaar tevoorschijn. Maar na al die jaren had het wel een opknapbeurt nodig. Zo zorgden plaatselijke ondernemers voor een gloednieuwe bar.
Door lekkage van de container had het schade opgelopen. „Het café móest blijven bestaan”, zegt ondernemer René van Leeuwen, geboren en getogen Wilnisser.
Hij heeft alle ruimte in de werkplaats van zijn klusbedrijf. Ieder jaar pakt hij iets aan, zoals dit jaar het stalen frame van de pop-up-kroeg. Ook hier weer de hulp van een lokaal bedrijf.
Nieuwe bar
René lacht. „Ik zorg voor een nieuwe bar, zei ik in 2022 tijdens het festival met een borreltje op. Iedereen in het dorp is betrokken. Het hoort erbij, je doet het gewoon.”
De feestweek begint woensdag. Geen Lee Towers zoals in 1985, maar wél een andere oude rot: Henk Wijngaard (79).
Wilnis weet wat feesten is
GROENE HART IN... 1985
Marc van Velzen 02-12-18
AD Groene Hart
Een jaar lang was het in 1985 feest in Wilnis, met als hoogtepunt een negendaags festival in de zomer. Inwoners van het dorp liepen in middeleeuwse kleding door de straten. Reden: Wilnis bestond toen precies 900 jaar.
Het leek even alsof Silvia Kruijt liep in een decor van Little House on the Prairie, een populaire televisieserie in de jaren zeventig en tachtig. Vrouwen waren gekleed in lange jurken, purperen gewaden en grote hoeden. Mannen liepen rond in pofbroeken, klompen en een hoed met een veer erop.
Silvia was 11 jaar oud toen Wilnis een heel jaar feest vierde. Het dorp bestond in 1985 precies 900 jaar. ,,Het hele jaar door werden er feesten gehouden", blikt ze terug. Toch bleef het festijn van die zomer haar het meeste bij. Logisch, want dat duurde maar liefst negen dagen: van 23 tot en met 31 augustus.
Niet alleen Wilnis had dat jaar wat te vieren. Omringende dorpen - zoals Vinkeveen en Mijdrecht - hadden hetzelfde jubileum. ,,Maar Vinkeveen deed helaas niet mee, omdat de gemeente daar te weinig geld voor had", vertelt Silvia's vader Ben Kruijt.
Hij organiseerde destijds het feest in Wilnis. Toegegeven, zelf zat hij er in eerste instantie helemaal niet op te wachten. ,,Ik woonde wel in Wilnis, maar ik werkte in Vinkeveen."
Uiteindelijk wist burgemeester Boogaard hem over te halen. ,,Door hem werd ik erg enthousiast en kreeg ik meer feeling met het dorp. Hij was een burgemeester die ontzettend hielp tijdens het feest. Daardoor kon dit feest zo groots opgezet worden."
Wat volgde was een strijd tussen Mijdrecht en Wilnis wie het beste feest kon neerzetten. Lang hoeft Kruijt niet na te denken over wie destijds gewonnen had. ,,Mijdrecht hield dat jaar een stuk minder activiteiten", vertelt hij. ,,Bovendien was het dorpsgevoel daar minder, omdat het daar groter is. Dat maakte de feesten daar een stuk anoniemer."
In Wilnis opende het feestjaar al bijzonder met een schaatstocht in middeleeuwse kleding. Maar liefst 500 mensen schaatsten in optocht een afstand van zeven kilometer tussen Mijdrecht en Wilnis, waarvan 200 mensen in feestelijke outfit.
De feestweek begon op 23 augustus met een lange optocht van 15 kilometer van het Woerdense Verlaat naar Wilnis. ,,Het was een ongelooflijk lange stoet. Iedereen liep in de oude kledij door de polder. Een schitterend gezicht", weet Silvia nog.
En het waren niet alleen bewoners die zich in de pofbroeken en gewaden staken. ,,Zelfs de raadsleden, wethouders en burgemeester kwamen in middeleeuwse kostuums - in felle kleuren als geel en groen - opdagen in de raadsvergadering", weet Kruijt nog. Later dat jaar ging een groep Wilnissers in deze outfits naar Den Haag, waar ze op Prinsjesdag in de erehaag langs het parcours mochten staan.
Bewoners streden datzelfde jaar om de titel wie de mooiste tuin had. Veel mensen deden daar fanatiek aan mee, op een bewoner aan de Herenweg na. Die had de tuin al jaren niet meer onderhouden, wat voor sommige buren een doorn in het oog was. Deze wedstrijd was voor een van de bewoners het moment om een grap uit te halen. ,,In de verwilderde tuin werd een bord geplaatst met daarop de tekst '900 jaar niks aan gedaan'. Dat was een grappig gezicht", lacht Silvia.
Veel mensen gingen naar het optreden van Koos Alberts. ,,Hij bracht dat jaar net het nummer Ik verscheurde je foto uit. Dat zorgde dus wel voor publiek", vertelt Silvia.
Grote afsluiter was echter het optreden van zanger Lee Towers. ,,Er kwamen zoveel mensen dat er á la minute een tent moest worden bijgezet. Er werd zo hard gefeest dat er aan het einde van de avond een grote kuil tussen de klinkers zat."
Aan het einde van de avond werd Kruijt het podium opgeroepen. ,,Mensen schreeuwden vervolgens om een nieuwe editie en we gaven eraan toe", lacht Silvia. Sindsdien wordt er jaarlijks een groot festival in de zomer georganiseerd door de familie Kruijt.
Ben Kruijt heeft het jubileumfeest georganiseerd rond het 900-jarig bestaan van Wilnis in 1985. Zijn vrouw Gerrie hielp ook mee. Dochter Silvia & haar partner Jochem zijn tegenwoordig betrokken bij een jaarlijks festival dat uit het jubileumfeest is voortgekomen. Foto© Marlies Wessels